Türk Silahlı Kuvvetleri tarihi bir harekatı gerçekleştiriyor.

Yanında Türk Milleti var..

Urumçi’den Belgrad’a Türk Coğrafyasının niyazları..

Hakkari’den Edirne’ye, Erzurum’dan Diyarbakır’a, ‘Hakka Tapan’ bir büyük milletin mensubu olmaktan şeref duyan aksakallılar, beyaz yaşmaklıların duaları..

Ve semadan akın akın inen şühedanın ruhaniyeti..

Bir kutlu sefer ki..

Hainler üstüne..

Kardeşi kardeşe düşman etmek isteyen ihanet şebekeleri üstüne..

Ebu Cehil ahfadının, belhüm adal olanların üstüne..

Mübarek olsun..

Ordumuz daim muzaffer..

**

 Ne ki..

Gazetelerde sütun sutun, tvlerde ekran ekran, sanal ortamda sayfa sayfa destek mesajları yayımlanıyor.

Hemen çoğunun, kahir ekseriyetin kullandığı bir ifade var..

Garip, anlamsız bir ifade..

‘Barış Pınarı Harekatını destekliyoruz’

Hiç soran yok, üstünde duran yok..

Yahu bu coğrafyanın evlatları olarak ordumuzu desteklemeyeceksiniz de kimi destekleyeceksiniz?

Bir lütufta mı bulunuyorsunuz?

Bu zaten milli bir görev..

Bu zaten milli bilinç..

Bu zaten bu milletin mensubu olmanın en tabii gereği..

Bazısı biraz daha düzenli:

‘Ordumuzun yanındayız’

Ya kimin yanında olacaktınız?

Hepimiz mehmediz demeyeceğiz de ne diyeceğiz bugün?

Kimse kusura bakmasın..

Böylesi başlık taşıyan mesajların ruhu tartışılır..

Desek ki..Önce vatan..

Desek ki:  Mehmetçik nerede biz oradayız

Desek ki: Her şey vatan için..

Desek ki..’Türke kefen biçenin ölümü korkunç olur’

Desek ki..’Nasıl böyle bir imanı boğar, medeniyet denilen tek dişi kalmış canavar..”

Desek ki..Rabbim bize şehitlik bahşet..

Desek ki canımız da malımız da evladımız da vatana kurbandır..

Desek ki….

**

Her şeyin bir usulü var..

Söz söylemenin de..

Mesaj vermenin de..

Biraz dikkat..

Biraz hassasiyet..

Biraz hasbilik ve kalbilik..

Biraz..

Lütfen..

**

Evet, canımız da malımız da evladımızda vatana kurbandır..

Önce Vatan..

önce Vatan..

Önce Vatan..